مدلهای ترکیبی سرمایه اقتصادی و فرهنگی در تبیین انواع فعالیتهای فراغتی(مورد مطالعه دانشجویان دانشگاه تهران)

جایگاه اجتماعی هر کنشگر متأثر از انواع سرمایههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. تفـاوت در سـرمایه هـای افراد، سلیقهها و ترجیحات متفاوتی در نحوه گذران اوقات فراغت ایجاد می کند و گذران مناسب اوقات فراغـت در شکلگیری شخصیت جوانان نقش مهم و مؤثری ایفا میکند. در مقاله حاضـر، هـدف، شناسـایی رابطـه شـیوه هـای گذران اوقات فراغت با سرمایه اقتصادی و فرهنگی خانواده های دانشجویان است. رویکرد مقالـه توصـیفی- علـی است که به دنبال توصیف و شناسایی رابطه و همبستگی بین انواع اوقات فراغت با سرمایه فرهنگـی و اقتصـادی در بین دانشجویان دانشگاه تهران می باشد. روش تحقیق پیمایشی است و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشـگاه تهران در سال 89 میباشد. محاسبه حجم نمونه با استفاده از فرمولکـوکران 400 نفـر انتخـاب گردیـد. روش نمونـه گیری طبقهبندی نامتناسب و تصادفی ساده بوده استکه دانشکده های دانشگاه تهران به عنوان طبقـه در نظـر گرفتـه شد و سهم هر دانشکده در نمونه، نامتناسب با سهم آن در جامعه آماری است. شیوه های گذران اوقـات فراغـت بـه پنج گروه تقسیم گردید که عبارتند از: فراغت فکری، فراغت تعاملی-ارتباطی، فراغت تفریحی - سـرگرمی، فراغـت آموزشی- هنری و فراغت جسمانی. نتایج به دست آمده حاکی از آن است سرمایه اقتصادی و سـرمایه فرهنگـی بـر فعالیتهای فراغتی موثرند ولی ترکیب این سرمایه ها در تبیین انواع فعالیتهای فراغتی متفاوت از یکدیگر است به گونه ای که فعالیتهای فراغت فکری، فراغت آموزشی - هنری، فراغت تعاملی – ارتباطی از یک الگو و فراغت جسمانی و فراغت تفریحی– سرگرمی از الگوی دیگری تبعیت می کنند.